Το ένα πέμπτο του ευρωπαϊκού πληθυσμού πάσχει από μυκητίαση των ποδιών.
Αυτά είναι δεδομένα από μια μελέτη που πραγματοποιήθηκε σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες. Ο μύκητας στα πόδια ξεκινά πιο συχνά με διαγεννητικές πτυχές για τους ακόλουθους λόγους:
- Αγγειακές παθήσεις των ποδιών (21%)
- Παχυσαρκία (17%)
- Παθολογία των ποδιών - στενοί διαγώνιοι χώροι, διαβητικό πόδι, επίπεδα πόδια (15%).
- Τραύμα στο δέρμα, τα νύχια και τα δάχτυλα από σφιχτά παπούτσια, αθλητικούς τραυματισμούς, γωνιακά πεντικιούρ.
Αγαπημένο μέρος εμφάνισης της μυκητιάσεως των ποδιών - οι στενότεροι χώροι μεταξύ των 3, 4, 5 ποδιών. Από εκεί, ο μύκητας προσβάλλει όλες τις διπλασιαστικές πτυχές, το δέρμα της σόλας με πλευρικές άκρες, τον πόνο του ποδιού και τα νύχια
Πώς αναγνωρίζετε τη μυκητίαση του ποδιού; Συμπτώματα μυκήτων toe
- Εμφανίζεται μια ρωγμή ή χωνί μεταξύ των δακτύλων, οι άκρες των οποίων καλύπτονται με λευκή ή πρασινωπή πλακώδη επιθηλιακή μεμβράνη.
- Η ρωγμή μπορεί να κλαίει με εξίδρωμα.
- Ένα κυκλικό εξάνθημα πάνας με ξεφλουδισμένο δέρμα εμφανίζεται κάτω και μεταξύ των δακτύλων (διαγενή συμπτώματα).
- Με τη ροή μεταξύ των δακτύλων των δακτύλων, οι ρωγμές είναι σχεδόν αισθητές, αλλά το ξεφλούδισμα παίρνει έναν χαρακτήρα αλευριού (το δέρμα μοιάζει να είναι πασπαλισμένο με αλεύρι - αυτές είναι οι πληγείσες κλίμακες). Τα συμπτώματα είναι ιδιαίτερα κοινά στα παιδιά.
- Υπάρχει μια μικρή φαγούρα μεταξύ των δακτύλων, αλλά δεν υπάρχει μεγάλη ενόχληση.
Σε κατάσταση "αδρανής", εκκαθάρισης, ο μύκητας μπορεί να παραμείνει επ 'αόριστον μεταξύ των δακτύλων και να κρύψει τα συμπτώματα. Αλλά οι διαδικασίες θα αυξηθούν. Σταδιακά, το δέρμα φαίνεται πιο ξηρό, πιο σκληρό, πιο τραχύ, πιο λεπτό, παίρνει ένα βρώμικο κίτρινο-γκρι χρώμα, κέρατα σε ασβεστοποίηση, ρωγμές σε ιδιαίτερα τραχιά μέρη.
Ταυτόχρονα ή διαδοχικά, εμφανίζεται το στάδιο της ονυχομυκητίασης - βλάβες στα νύχια που αλλάζουν χρώμα, πυκνώνουν, ξεφλουδίζουν και θρυμματίζονται. Έρχονται σε τέτοιο τέλος στα μεταγενέστερα στάδια, όταν τα συμπτώματα δείχνουν σαφώς μακροχρόνια παραμέληση της υγείας.
Η δεύτερη πορεία ανάπτυξης του μύκητα μεταξύ των δακτύλων είναι λιγότερο συχνή (περίπου 8%). Αυτός είναι ένας «υγρός», φυσαλιδώδης ή εξιδρωματικός μύκητας, στον οποίο ξεσπούν τα κυστίδια των κυστιδίων και εμφανίζονται μετά από αυτά τα έλκη. Αυτή η υγρή μυκητίαση ανάμεσα στα δάχτυλα των ποδιών επηρεάζει άτομα με έντονο στρες, μεγάλες βόλτες, φτωχά, σφιχτά, μη αεριζόμενα παπούτσια, ακατάλληλη μυκητιακή θεραπεία και αυτοθεραπεία με αντιμυκητιασικά και κορτικοστεροειδή.
Εάν σαμποτάρετε τη θεραπεία του μύκητα μεταξύ των ποδιών, τότε το 80-100% των ασθενών θα επηρεαστεί από τα νύχια, 20% - στα χέρια. Η εμφάνιση είναι θλιβερή και αποκρουστική, το νύχι μοιάζει με θρυμματισμένη σκόνη ή σαπούνι ρούχων. Μπορεί επίσης να πάρει την εμφάνιση ενός «νυχιού όρνιο» ή να αναπτυχθεί σε αυτό. Και το εσωτερικό νύχια είναι επίσης μια οδυνηρή θεραπεία.
Πώς να θεραπεύσει τον διαγεννητικό μύκητα;
Ακόμα κι αν όλα αυτά τα συμπτώματα εμφανίζονται μετά από πολλά χρόνια, πρέπει να ξεκινήσετε αμέσως τη θεραπεία του μύκητα μεταξύ των δακτύλων σας, καθώς είναι πολύ μεταδοτική και δύσκολη θεραπεία της λοίμωξης.
Πηγαίνουμε στον δερματολόγο. Πριν από τη θεραπεία, γρατσουνίζει τα δάχτυλά του και τα εξετάζει χρησιμοποιώντας μικροσκοπία, καλλιέργεια ή ανάλυση DNA. Η μικροσκοπία δείχνει μυκηλιακές ίνες ή σπόρια.
Η συστηματική θεραπεία συνίσταται στη λήψη δισκίων ή καψουλών με αντιμυκητιασικά φάρμακα. Αυτά συσσωρεύονται στον κεράτινο ιστό, διεισδύουν στο αίμα και καταστρέφουν τον μύκητα για πολλές εβδομάδες μετά τη λήψη του φαρμάκου
Το μειονέκτημα είναι ότι τα συστηματικά φάρμακα είναι μέτρια ηπατοτοξικά (έχουν κακή επίδραση στο ασθενές ήπαρ) και ως εκ τούτου η θεραπεία δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε άτομα με ήπαρ, σε έγκυες γυναίκες, σε γυναίκες που θηλάζουν, νέους και ηλικιωμένους. Ο τύπος του φαρμάκου εξαρτάται από τον τύπο του παθογόνου. Όταν τα συμπτώματα είναι ασαφή και ο τύπος είναι άγνωστος, συνταγογραφείται φαρμακευτική αγωγή ευρέος φάσματος. Η χρήση συστηματικών φαρμάκων εξακολουθεί να αποτελεί κίνδυνο, σε προχωρημένα στάδια που απαιτούν θεραπεία για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Μπορείτε επίσης να θεραπεύσετε με τοπικά φάρμακα που εφαρμόζονται στις βλάβες. Τέτοια φάρμακα έχουν συχνά ένα ευρύ φάσμα επιδράσεων, σκοτώνοντας τόσο μύκητες όσο και βακτήρια. Η θεραπεία είναι μεγάλη και έντονη, οπότε θα πρέπει να ενημερώσετε αμέσως το γιατρό σας εάν οι πόροι σας είναι περιορισμένοι.
Οικιακή θεραπεία και πρόληψη μυκητιασικών λοιμώξεων. Δεν έχει νόημα να θεραπεύσετε τον μύκητα μόνοι σας. Οι πληροφορίες μας δίνουν τη δυνατότητα να μιλήσουμε για την εξαιρετική δυνατότητα επιβίωσης και το υψηλό επαναλαμβανόμενο δυναμικό της.
Η πρόληψη είναι ένα αποτελεσματικό εργαλείο.
- Ελέγξτε τα μέλη της οικογένειας για συμπτώματα μυκήτων. Η μόλυνση εντός της οικογένειας είναι συχνή. Όλα πρέπει να αντιμετωπίζονται.
- Μην χρησιμοποιείτε παπούτσια, κάλτσες ή πεντικιούρ άλλων ανθρώπων και μην σκουπίζετε με μια κοινή πετσέτα.
- Δεν πεθαίνουν όλοι οι μύκητες ακόμη και στους 100 βαθμούς Κελσίου, αλλά ένα σημαντικό μέρος - ναι, έτσι πλύνετε τα κλινοσκεπάσματα και τα σεντόνια μπάνιου στους 90 βαθμούς.
- Απολυμάνετε παπούτσια με αντιμυκητιακό σπρέι μία φορά το μήνα, επιφάνειες μπάνιου μία φορά την εβδομάδα.
- Μην πηγαίνετε χωρίς παπούτσια σε δημόσιους χώρους και κάνετε πεντικιούρ σε καλά απολυμανμένα σαλόνια.
- Για την πρόληψη του μύκητα, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε μια αντιμυκητιακή αλοιφή που εφαρμόζεται σε καθαρά και στεγνά πόδια.
- Μην φοράτε τα παπούτσια σας μέχρι να στεγνώσουν τα πόδια σας.
Οι δερματολόγοι συμβουλεύουν επίσης να κάνετε πεντικιούρ τουλάχιστον μία φορά το μήνα για ενάμιση μήνα για να αφαιρέσετε τον νεκρό ιστό. Ο μύκητας θέλει να εγκατασταθεί σε αυτά. Καλύτερα να είστε προσεκτικοί παρά να επουλωθείτε αργότερα.
Στην κλινική, μπορείτε να υποβληθείτε σε εξέταση και συμβουλές από δερματοβενιολόγο.